پدیدهی دین به عنوان یکى از مهمترین عناصر تأثیرگذار بر فرهنگ و تمدن، از مباحثى است که همواره دولتها و حکومتها با آن در تعامل بودهاند. با توجه به اينکه جامعه ي ايران از ديرباز جامعهاي ديني بوده بافت فرهنگی آن آمیخته با آموزه های دینی است. از همینرو میزان و کیفیت دینداری مردم از اهمیت ویژهای برخوردار است. همچنین در قرن بیستم، انقلاب اسلامی که اتفاقی خلاف جهت جریان مادیگرایی بود با تکیه به مفاهیم و رفتار دینی جامعه توانست تحولی شگرف در عرصه روابط بین الملل بهوجود بیاورد. از همین رو مؤسسه پژوهشی «بینا» بهمنظور بررسی چگونگی دینداری ایرانیان بر اساس باورها و رفتارهای دینی پیمایشی در تابستان سال 1398 انجام داده است که در آن مسائل گوناگون اسلامی اعم از اعتقادات، اخلاقیات و شرعیات در ساحتهای فردی و اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است.
در این گزارش ابعادی که مورد بررسی قرار گرفته عبارت است از: اعتقادات و رابطهی آن با سن و تحصیلات و پوشش، میزان تقید به عبادات فردی از جمله نماز، روزه و حجاب، دروغ بهعنوان یک رذیلهی اخلاقی، مسئلهی تقلید و جایگاه علما نزد شیعیان و اهل تسنن و میزان علاقه به حضور دین در عرصه اجتماع.