با توجه به مقدمهای که ذکر شد مسلم است که انتخاب هر کدام از نگاههای بالا توسط افراد میتواند نتایج خاص خود را به ارمغان بیاورد. اینکه افراد نسبت به هم نگاه خوشبینانه داشته باشند قطعاً سبب ایجاد نشاط، همدلی و در نهایت اعتماد بیشتر میان افراد چنین جامعهای خواهد بود. در مقابل با انتخاب نگاه بدبینانه آنچه میتواند در جامعه بروز و ظهور یابد، انزوا و کنارهگیری، تعارض و بیاعتمادی اجتماعی است.
با توجه به اهمیت این مسئله و لزوم درک آن (که کدام نگاه در جامعه فراگیرتر است) چنین مسئلهای در خصوص جامعه ایرانی در پیمایشی تحت عنوان «سنجش نگرشهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مردم ایران (موج دوم در تابستان 1398) توسط «موسسه بینا» مورد بررسی قرار گرفته است. در این نظرسنجی چنین پرسشی از جامعه آماری که 49 درصد پاسخدهندگان آن مرد و 51 در را زنان تشکیل میدهند پرسیده شده است:
برخی میگویند بیشتر مردم کشورمان، درمجموع افراد درستکار و خوبی هستند. در مقابل برخی دیگر میگویند که بیشتر مردم کشورمان، در مجموع افراد بدکردار و بدی هستند. نظر شما درمجموع به کدامیک از این دو دیدگاه نزدیکتر است؟
کیفیت و جزئیات دقیق پاسخگویی به این پرسش را در ادامه در جدول و نمودار 1 مشاهده خواهید کرد: