خانه > زبان، آیینۀ هویت جامعه
ورودِ زبانهای دیگر به زبان و ادبیات فارسی، هرچند گسترۀ زبان را در برخی موارد وسعت میبخشد؛ نباید باعث تحلیلرفتنِ زبان و ادبیات فارسی بشود.
زبان و ادبیات، یکی از عواملِ ساختِ هویتِ فردی و اجتماعی در جامعه است؛ حفظ اصول و قواعدِ زبان، لازمۀ حفظ اصالتِ هویتِ فرهنگیِ اجتماع است.
ورودِ زبانهای دیگر به زبان و ادبیات فارسی، هرچند گسترۀ زبان را در برخی موارد وسعت میبخشد؛ نباید باعث تحلیلرفتنِ زبان و ادبیات فارسی بشود.
حال آنکه افزایشِ میزانِ مطالعه در حوزههای مختلف، عامل مهمی در حفظ زبان و به تعبیری، شکلدهی به مفهومِ اجتماعِ انسانیست.
بخشی از پیمایشِ اخیرِ مؤسسۀ بینا با موضوع «مصرف کالاها و خدمات فرهنگی» به بررسیِ زیستبومِ «زبان و ادبیات فارسی»، پرداخته و میزان مطالعۀ افراد در حوزههای مختلف و همچنین آشنایی آنها با زبانهای مختلف را بررسی کرده است.
این پیمایش، از افرادِ بالای 18سال، از کل کشور بهصورتِ نمونهگیریِ تصادفی و از طریق تلفن بوده است؛ دادهها قابلیتِ روایتِ کل جامعه، اعم از شهر و روستا را دارد.
میزان مطالعۀ غیرتخصصی با افزایشِ تحصیلات، افزایش مییابد.
میزان تمایل افراد به شعرخواندن با افزایش تحصیلات افزایش مییابد؛ اما این تمایل با افزایشِ سن کاهش پیدا میکند.
*در حیطه ضربالمثلها در سؤالی باز از مردم خواسته شد تا اولین ضربالمثلی که به ذهنشان میرسد را بیان کنند؛
5 ضربالمثل بیشتر از بقیه رواج و تکرار دارند:
بیش از نیمی از جامعه با زبانهای غیر از فارسی آشنایی دارند.
درصد تسلط بر هر کدام از این زبانها:
جستجو در نوشته ها